KALDI MI?

“Ne oldu insan denen bizlere böyle

Birbirine sevgi, saygı kalmadı

Yıllar boyu dost bildiğin insanlar

Güvenecek eş, dost, kimse kalmadı.

♦

Düştü millet acımasız geçim derdine

Çoluk çocuk yollarda sabah sabah

Belirli bir kesim lüksün peşinde

Evinden tok çıkan kimse kalmadı

♦

İş bulmak, çalışmak aslanağzında

Komşuluk merdiven başı, kapı ağzında

Perdeler çekik, kapılar örtük gün boyu

Bir bardak çay ikram eden kimse kalmadı.

♦

Komşusundan sakınmazdı bir tabak aşı

Tırnağın kaldıysa başını kaşı

Dostunu gördün mü değiştirir yolu

Eşe dosta selam veren kimse kalmadı.”

ORHAN EROL UNUR